- Ο Δήμαρχος Λαρισαίων και επικεφαλής της «Συμπαράταξης Λαρισαίων» σε πάνελ προσωπικοτήτων στο πλαίσιο Πρωτοβουλίας για την Ειρήνη
«Η αλληλεγγύη των πολιτών και η μαζική τους κινητοποίηση για την Ειρήνη, πρέπει να είναι η απάντηση στα τραγικά γεγονότα της Ουκρανίας και στο φόβο και την ανασφάλεια που έχει κυριεύσει την Ευρώπη και ολόκληρο τον πλανήτη». Τα παραπάνω επισήμανε ο Δήμαρχος Λαρισαίων Απ. Καλογιάννης μιλώντας σε εκδήλωση Πρωτοβουλία για την Ειρήνη, στην οποία μετέχουν προσωπικότητες από τον ακαδημαϊκό χώρο, την Εκκλησία, την πολιτική και τον χώρο των Κινημάτων.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στο κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών. (αμφιθέατρο Αργυριάδη). Πρόκειται αναμφίβολα για μια τιμητική συμμετοχή για τον Δήμαρχο της Λάρισας και επικεφαλής της «Συμπαράταξης Λαρισαίων», ο οποίος μίλησε μαζί με σημαντικές προσωπικότητες, στις εναρκτήριες ομιλίες της ημερίδας.
Πριν την τοποθέτηση του Απόστολου Καλογιάννη, από το βήμα της ημερίδας για να ενώσουν τις φωνές τους για την Ειρήνη, τοποθετήθηκαν προσωπικότητες όπως ο συγγραφέας και βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Βασίλης Βασιλικός, η πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, καθηγήτρια Νεότερης και Συγχρονης Ιστορίας Χριστίνα Κουλούρη, ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος, ο Ακαδημαϊκός, π. Υπουργός Δικαιοσύνης και π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Μιχαήλ Σταθόπουλος καθώς και ο Εκπαιδευτικός, Συγγραφέας, π. Γενικός
Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Κωστής Παπαϊωάννου.
Στην ομιλία του ο Απόστολος Καλογιάννης σημείωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Χαιρετίζω με θέρμη την σημερινή εκδήλωση και την πρωτοβουλία που έχει αναληφθεί για την Ειρήνη γιατί ο αγώνας αυτό πρέπει να είναι το πρώτιστο και μέγιστο καθήκον όλων όσοι έχουν δημόσιο λόγο αλλά και κάθε πολίτη. Όπως γνωρίζετε η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως έκφραση των τοπικών κοινωνιών και ως ο εγγύτερος θεσμός διοίκησης κοντά στους πολίτες, διαχρονικά, τάσσονταν με πρωτοβουλίες και δράσεις υπέρ της ειρηνικής συμβίωσης των λαών.
Δεν είναι λίγες οι φορές που Δήμοι χωρών, που βρίσκονταν κατά κάποιο τρόπο, σε αντιπαράθεση, λειτουργούσαν πιο προωθητικά από τις επίσημες κρατικές πολιτικές, επιδιώκοντας να εκπέμψουν μηνύματα συναδέλφωσης και αλληλεγγύης μεταξύ των λαών. Πολλές φορές μάλιστα κόντρα στις θέσεις των Υπουργείων Εξωτερικών.
Κυρίες και κύριοι
Οκτώ σχεδόν δεκαετίες μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και είκοσι τρία χρόνια από την επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη ξανά με πολεμικές συγκρούσεις στα εδάφη της, χωρίς βεβαίως να ξεχνάμε τις εστίες έντασης και πολέμων σε διάφορες περιοχές του πλανήτη.
Είναι απολύτως καταδικαστέα η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι φρικαλεότητες με τις δολοφονίες αμάχων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Την ίδια ώρα αυτή καθ’ αυτή η σύγκρουση στα εδάφη της Ουκρανίας προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία και φόβο για πιθανή διάχυση του πολέμου, πολλώ δε μάλλον, όταν ακούγονται απειλές για χρήση πυρηνικών όπλων.
Παράλληλα μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο ανταγωνισμού για εξοπλιστικά προγράμματα. Το φάντασμα του Ψυχρού Πολέμου επιστρέφει στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο και πακτωλοί χρημάτων από κράτη και κυβερνήσεις θα διατεθούν και πάλι για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Χρήματα που θα περικοπούν από το κοινωνικό κράτος, την παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό, την στήριξη των πιο αδύνατων.
Παρακολουθούμε επίσης, χρόνια τώρα, αναθεωρητικές πολιτικές και πολέμους (Γιουγκοσλαβία, Αραβική Ανοιξη) και μας ανησυχεί το γεγονός ότι η χώρα μας με την απόφαση της κυβέρνησης να στείλει στρατιωτικό υλικό, χαρακτηρίζεται σήμερα «μη φιλική» για τη Ρωσία, ανατρέποντας ένα δόγμα ετών που είχε ως στοιχείο της η Εξωτερική πολιτική.
Την ίδια ώρα βιώνουμε και τις τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου.
Το πρόβλημα της ακρίβειας που χτυπούσε την χώρα μας πριν το πόλεμο, επιδεινώνεται φτάνοντας στο σημείο να μιλάμε σήμερα, στον 21ο αιώνα, για την πιθανότητα επισιτιστικής κρίσης.
Εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίζονται από τα σπίτια τους και παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς, ενώ παράλληλα ο πόλεμος επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κλιματική κρίση.
Ως αυτοδιοικητικός, και σε σχέση με τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου, οφείλω να σας περιγράψω την έκδηλη αγωνία των δημάρχων και των αυτοδιοικητικών της χώρας, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, για τη δυνατότητα να συνεχίζουν να λειτουργούν ομαλά και χωρίς προβλήματα. Πολύ φοβάμαι ότι εάν δεν ανασχεθεί αυτό το κύμα ακρίβειας στην ενέργεια θα υπάρξουν Δήμοι και ΔΕΥΑ που θα οδηγηθούν σε αναστολή δραστηριοτήτων.
Φυσικά και τα αποτελέσματα της ακρίβειας και της ανασφάλειας που κυριαρχούν στις τοπικές μας κοινωνίες, μας οδηγούν σε μια νέα μεγάλη κρίση – μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης και μνημονίων και τη διετή υγειονομική κρίση – που θα χτυπήσει όχι μόνο τους πιο ευάλωτους αλλά και ανθρώπους και οικογένειες που σήμερα θα λέγαμε ότι ανήκουν στα μεσαία στρώματα.
Βλέπουμε καθημερινά το άγχος και την αγωνία των συμπολιτών μας στις πόλεις και τις γειτονιές, στις λαϊκές αγορές και τα σούπερ μάρκετ.
Σ΄ αυτό το περιβάλλον μια μπορεί να είναι η απάντηση σε όλα αυτά τα μεγάλα ερωτήματα και στην ανασφάλεια που μας κυριεύει με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία: η αλληλεγγύη των πολιτών και η μαζική τους κινητοποίηση για την Ειρήνη.
Να προτάξουμε τις πανανθρώπινες αξίες και τη μέγιστη υπόθεση της Ειρήνης. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
Να προτάξουμε τις πανανθρώπινες αξίες και τη μέγιστη υπόθεση της Ειρήνης. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
